Jedno z
najważniejszych świąt chrześcijańskich - Boże Narodzenie obchodzone jest przez miliardy
ludzi na całym świecie w ciągu jednego
dnia 25 grudnia, 6 stycznia
lub 7 stycznia
każdego roku.
W tym dniu chrześcijanie
świętują narodziny Jezusa Chrystusa,
choć nie wspomina się o dacie Jego narodzin, nawet
w Biblii nie jest ona wymieniona.
Wydaje się, że tym, kto zdecydował, że 25 grudnia jest dniem narodzin
Jezusa, był papież Juliusz
I (w IV wieku).
W języku
rumuńskim nazwa tego święta
(Crăciun) ma swoje źródło w łacińskim słowie
"creatio" (creation - tutaj jako narodzenie)
lub może mieć ścisły
związek z obchodami przesilenia
zimowego wśród ludów słowiańskich: Korochun (w
języku rosyjskim), Kracun (w
języku czeskim i słowackim), Krachun (w języku węgierskim, a słowo Karácsony oznacza
Boże Narodzenie).
W języku angielskim nazwa tego święta (Christmas)
składa się z dwóch słów: Christ, które
pochodzi od greckiego "Khristos"
(Χριστός), tłumaczenie z hebrajskiego "Māšîaḥ"
(Mesjasz) i Mæsse, które pochodzi z łaciny "Missa", co oznacza świętowanie eucharystii.
Ze Świętami Bożego Narodzenia związanych jest wiele tradycji przedchrześcijańskich, które przeplatają się z
chrześcijańskimi, pochodzenie niektórych
przedchrześcijańskich tradycji zostało zapomniane na przestrzeni lat. Więc zwyczaje takie jak: dawanie prezentów oraz zabawy mają
swoje źródło w rzymskim święcie
zwanym „Saturnalia”, światła i miłości
- w Rzymskim Nowym Roku, a różne
typy potraw - w święcie narodów germańskich.
Jeżeli pochodzenie
tego święta jest związane z przesileniem
zimowym z czasów narodów starożytnych, to dziś Boże Narodzenie jest
uznawane za wypełnienie starotestamentowych
proroctw dotyczących przyjścia
Mesjasza. Ewangelia wg św. Mateusza i wg
św. Łukasza są jedynymi księgami
w Biblii, które opisują narodziny Jezusa zrodzonego z Matki Maryi, która była wspierana przez
męża Józefa - narodziny, które miały miejsce w Betlejem.
Przez lata stało
się nie do pomyślenia, by w czasie obchodów Świąt
Bożego Narodzenia zabrakło tradycji odnoszących
się do prezentów, kolęd, pocztówek,
nabożeństw, pysznego jedzenia, dekoracji
(choinek, lampek choinkowych, wieńców z jodły,
itp.) i oczywiście wszechobecnego Mikołaja.
W okresie świątecznym przygotowania są bardziej intensywne w związku ze zbliżającą się uroczystością. W odniesieniu do tego, wszelkiego rodzaju ozdoby są obecne:
lampki choinkowe zdobiące
miasta i oświetlające naszą drogę do tej uroczystości i
wywołujące dziecięcy uśmiech na naszych twarzach, piosenki, które zachwycają
nasze dusze, podczas gdy kolędy
będą przypominać nam o narodzinach Jezusa Chrystusa.
Nie wolno nam zapominać o choince często
ozdabianej przez członków rodziny
światełkami, błyszczącymi łańcuchami
i bombkami, która jest przygotowywana na tak
ważną uroczystość. Wszystkie te tradycje są starsze niż pół tysiąca
lat.
Ponad to dzwonią
dzwony i swoim anielskim dźwiękiem
oczyszczają atmosferę, świece
oświetlają domy i serca ludzi, wieńce z jodły - dzięki
świeżej woni - zachwycają nasz zmysł zapachu, słodycze
są tak samo cenione przez dzieci i
dorosłych oraz anioły, które sprawiają,
że często są mylone z ludźmi, w
towarzystwie których spędza się ten czas.
Ale dla dzieci
większe znaczenie ma to, że co
roku Święty Mikołaj przynosi prezenty,
dorośli natomiast cieszą się z ich uśmiechów
i entuzjazmu.
Jeśli chodzi o dawanie prezentów, zwyczaj ten ma swoje korzenie w rzymskiej
uroczystości (Saturnalia) kiedy
ofiarowywano dary, nawet niewolnicy otrzymali
prezenty od bogatych,
ale największym darem była możliwość
świętowania wolności w ciągu całego dnia.
Historia
Świętego Mikołaja jest tak długa, jak odległość między USA a krajem, w którym mieszkamy, bo historia Mikołaja
wywodzi się z USA. Święty Mikołaj
(dający prezenty) nie jest więc nikim
innym niż nową wersją Świętego
Mikołaja (świętego chrześcijańskiego), którego historia
jest prawie dwa tysiące lat starsza. Zamieszanie związane ze Świętym Mikołajem (chrześcijańskim) i Świętym Mikołajem (dającym prezenty) zostało rozwiązane przez różne nazwy w języku
angielskim (Santa Claus) i holenderskim (Sinterklaas). Mikołaj stał się znany dzięki
amerykańskiemu pastorowi o
imieniu Clement Clarke Moore, autorowi wiersza, który opisuje św. Mikołaja jako
sympatyczną, pulchną i uśmiechniętą postać,
która porusza się saniami
ciągniętymi przez renifery
i rozdaje prezenty
dzieciom.
Znaczący
wpływ miała dobrze znana "Opowieść wigilijna" napisana przez
Charlesa Dickensa, która wpłynęła na wiele aspektów Świąt Bożego Narodzenia obchodzonych dzisiaj w
kulturze Zachodu i coraz częściej
również Wschodu, takich jak uroczystości
rodzinne, potrawy i napoje, tańce,
gry i duch ofiarności.
W tej powieści
Dickens próbował stworzyć Boże
Narodzenie skupiające się na rodzinie
i hojności, w odróżnieniu od społeczności skoncentrowanej
na kościelnych uroczystościach.
Dzięki tej historii życzenia
"Merry Christmas" (Wesołych
Świąt) stały się bardziej popularne.
Wszystko to tworzy ciepłą atmosferę podczas mroźnej zimy, atmosferę
nierzeczywistą, która zachęca do bycia lepszym dla
innych, do dzielenia się miłością i do odkrywania po raz kolejny, że bycie blisko
osób, które kochamy jest najcenniejszą rzeczą.
Teraz chcę powiedzieć
kilka słów na temat Świąt Bożego
Narodzenia w Polsce i Rumunii.
Sposób, w jaki świętujemy ten czas jest bardzo podobny do polskich
zwyczajów. Ale są pewne różnice.
Na przykład nie obchodzimy Wigilii
(obchodzimy tylko w Północnej Rumunii). Widziałem,
że tutaj ludzie nie jedzą mięsa w ciągu tego dnia, ale jedzą ryby i przygotowują smażone potrawy.
Mają też zwyczaj dzielenia
się opłatkiem i składania życzeń innym ludziom. O północy idą do
kościoła. W Rumunii - możemy również iść do
kościoła, ale wieczorem w Wigilię. Bardzo popularny jest zwyczaj, gdzie grupy
dzieci chodzą od domu do domu
i śpiewają kolędy (23-24 grudnia w nocy
i rano 24 grudnia). W Rumunii zaczynamy obchody
Świąt Bożego Narodzenia od 25 grudnia,
przygotowujemy wiele potraw, ale mięsnych.
Z okazji Świąt
Bożego Narodzenia życzę wszystkim szczęścia, radości z chwil spędzonych u boku bliskich i dzielenia miłości
ze wszystkimi ludźmi w ciągu całego swojego życia!
|